Często wspomina się o negatywnym wpływie gier komputerowych na rozwój dzieci i młodzieży – w przeszłości wykazywano związek między regularnym graniem a skłonnością do depresji i agresji. Najnowsze badanie opublikowane w JAMA Network Open, przeprowadzone przez National Institute on Drug Abuse, oddział National Institutes of Health, wskazuje jednak na możliwe pozytywne skutki gamingu dla rozwoju młodego mózgu.
Naukowcy z Uniwersytetu Vermont w Burlington w stanie Vermont przebadali dwa tysiące dzieci w wieku 9 i 10 lat. Następnie wśród uczniów wyodrębniono dwie grupy – tych, którzy deklarowali brak jakiegokolwiek doświadczenia z grami, oraz tych, którzy grali regularnie przez trzy godziny dziennie lub dłużej. Zaznaczyć należy, że rekomendowany przez American Academy of Pediatrics czas przed komputerem dla tej grupy wiekowej wynosi nie więcej niż dwie godziny dziennie.
Badanie wykazało, że dzieci spędzające co najmniej trzy godziny dziennie na grach komputerowych lepiej radzą sobie w zadaniach wymagających kontroli zachowań impulsywnych oraz zapamiętywania informacji, wykonując je dokładniej i w krótszym czasie niż dzieci niemające kontaktu z grami. Udowodniono także, że mózg dziecka grającego wykazuje wyższą aktywność w rejonach związanych z uwagą i pamięcią oraz niższą aktywność w rejonach związanych z widzeniem. Badacze wyjaśniają, że zadania proponowane w grach wymagają od dziecka wysokiego skupienia, refleksu i dobrej pamięci (wysoka aktywność w tych obszarach świadczyć ma o wytężonej pracy mózgu), a także spostrzegawczości (mózg uczy się „efektywnego” analizowania danych wzrokowych, dlatego z czasem dostrzeżenie interesujących go elementów zajmuje mu coraz mniej wysiłku, stąd możliwa niższa aktywność w tym obszarze).
Naukowcy zaznaczają jednak, że badania te nie potwierdzają działania przyczynowo – skutkowego. Nie jest jasne, czy zdolności dzieci to dobroczynny efekt gamingu, czy też dzieci o wysokich zdolnościach kognitywnych czerpią większą satysfakcję z gier (wykonywanie zadań w programie wychodzi im lepiej niż dzieciom o przeciętnych zdolnościach) i częściej siadają przed komputerem. Polem do dalszych analiz będzie zbadanie wpływu konkretnych gatunków gier na poszczególne obszary mózgu oraz monitorowanie dalszego rozwoju uczestników i poszukiwanie długofalowych skutków wielogodzinnego grania w dzieciństwie.