Neuroetyka to stosunkowo nowa dyscyplina. Najprościej można ją zdefiniować jako interdyscyplinarną dziedzinę badań naukowych dotyczącą powiązań między etyką i moralnością, a neurobiologią i dziedzinami jej pokrewnymi.
Neuroetyka posiada dwie główne dziedziny, które możemy określić jako: ethics of neuroscience oraz neuroscience of ethics. Pierwsza z nich, odnosi się do gałęzi neuroetyki, która stara się opracować etyczne ramy prowadzenia badań w neuronaukach i zastosowania tak zdobytej wiedzy w praktyce. Jej przedmiot obejmuje klasyczne pytania bioetyczne w neurologii, neurochirurgii, w neuronaukach i we wszystkich naukach im pokrewnych takie jak np.: kwestia narzędzi badawczych czy użycia komórek macierzystych do leczenia chorób neurologicznych. Wiele z nich to problemy kontrowersyjne, chociaż już dobrze opracowane.
Druga dziedzina neuroetyki toneuroscience of ethics. Obejmuje ona wszystkie badania prowadzące do lepszego zrozumienia działania moralnego człowieka. Neuronauki obiecują wyjaśnienie centralnych elementów tego działania: funkcjonowania wolnej woli, cnót, opisują mechanizmy formułowania sądów moralnych, a nawet dążą do poznania istoty moralności.
Neurotyka pyta o to czy ludzka moralność jest rezultatem procesu działania ewolucji, a może jest zakorzeniona w neurobiologii mózgu, w mechanizmach, które wpływają na podejmowanie decyzji moralnych. Czy neuroetykę można nazywać w ogóle etyką? Jaka jest jej relacja do bioetyki? – na te pytania będzie starał się odpowiedzieć lek. med. Szczepan Kaleciak.
Wykład lek. med. Szczepana Kaleciaka „Neuroetyka” wygłoszony w ramach Wiosennej Szkoły Bioetyki 2023 będzie dostępny od czwartku na kanale Interdyscyplinarnej Akademii Bioetyki.